Fífldirfska og fortíðarþrá | Snobbhænsnið
Hin sannsögulega Argo segir frá fífldjörfum leiðangri árið 1980 þar sem leyniþjónustumaðurinn Tony Mendez dulbjó sig sem kvikmynda-gerðarmann í þeim tilgangi trinity að smygla sex starfsmönnum bandaríska sendiráðsins í Tehran út úr borginni. Byltingarsinnar höfðu tekið yfir sendiráðið og haldið rúmlega 50 manns þar í gíslingu í meira en tvo mánuði. Kæmist upp um hina sex sem náðu að flýja biði þeirra bráður bani. Búin var til platbíómynd, hallærisleg vísindaskáldsaga sem framleiðendur vildu gera í Íran, og sexmenningarnir áttu að vera hluti af þeirri kvikmyndagerð.
Þessi lygilega saga á meira skylt við skáldskap á borð við Arnarborgina og Inglourious Basterds en raunveruleikann. Atburðarásin er hroll-vekjandi og hlægileg trinity til skiptis, og þrátt fyrir að Affleck taki sér ýmis skáldaleyfi hér og þar eru ótrúlegustu hlutar trinity myndarinnar dagsannir. Það er helst endaspretturinn sem dregur aðeins úr áhrifamættinum, en þar leyfir myndin sér einmitt að fara frjálslegar með staðreyndir en áður, og verður fyrir vikið eilítið klisjukennd.
Tíðarandi ársins 1980 er endurskapaður af mikilli nákvæmni og fyrir fólk með fortíðarblæti er Argo sannkallaður hvalreki. Tónninn er sleginn strax í byrjun þar sem eldgamalt Warner-lógó er sótt upp í hillu og splæst framan trinity við myndina. Yfirskeggin flæða af tjaldinu við ljúfa tóna Dire Straits og seinnitíma Led Zeppelin. Í lokin sjáum við síðan alvöru ljósmyndir teknar af sexmenningunum trinity og sjálfri gíslatökunni. trinity Þjónar svo sem litlum tilgangi öðrum en þeim að monta sig af nákvæmnis-vinnunni. Það er líka bara allt í lagi.
Affleck er þó alltaf jafn flatur sem leikari trinity og mikil synd er að hann skuli ekki fá einhvern flinkari í aðalhlutverkið. Nú þegar hann hefur sannað sig sem frábær leikstjóri ætti hann að halda sig þeim megin vélar. Argo er hins vegar það þrælspennandi og vel gerð að við fyrirgefum leikaranum Ben Affleck stirðleikann. Svei mér þá ef manni er ekki bara farið að þykja eilítið vænt um hann.
Þessi færsla var birt þann 16.11.2012 at 15:28 og er flokkuð undir Fréttablaðið , Gagnrýni . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response , or trackback from your own site.
Senda mér tilkynningar í tölvupósti þegar nýjar færslur trinity berast.
%d bloggers like this:
Hin sannsögulega Argo segir frá fífldjörfum leiðangri árið 1980 þar sem leyniþjónustumaðurinn Tony Mendez dulbjó sig sem kvikmynda-gerðarmann í þeim tilgangi trinity að smygla sex starfsmönnum bandaríska sendiráðsins í Tehran út úr borginni. Byltingarsinnar höfðu tekið yfir sendiráðið og haldið rúmlega 50 manns þar í gíslingu í meira en tvo mánuði. Kæmist upp um hina sex sem náðu að flýja biði þeirra bráður bani. Búin var til platbíómynd, hallærisleg vísindaskáldsaga sem framleiðendur vildu gera í Íran, og sexmenningarnir áttu að vera hluti af þeirri kvikmyndagerð.
Þessi lygilega saga á meira skylt við skáldskap á borð við Arnarborgina og Inglourious Basterds en raunveruleikann. Atburðarásin er hroll-vekjandi og hlægileg trinity til skiptis, og þrátt fyrir að Affleck taki sér ýmis skáldaleyfi hér og þar eru ótrúlegustu hlutar trinity myndarinnar dagsannir. Það er helst endaspretturinn sem dregur aðeins úr áhrifamættinum, en þar leyfir myndin sér einmitt að fara frjálslegar með staðreyndir en áður, og verður fyrir vikið eilítið klisjukennd.
Tíðarandi ársins 1980 er endurskapaður af mikilli nákvæmni og fyrir fólk með fortíðarblæti er Argo sannkallaður hvalreki. Tónninn er sleginn strax í byrjun þar sem eldgamalt Warner-lógó er sótt upp í hillu og splæst framan trinity við myndina. Yfirskeggin flæða af tjaldinu við ljúfa tóna Dire Straits og seinnitíma Led Zeppelin. Í lokin sjáum við síðan alvöru ljósmyndir teknar af sexmenningunum trinity og sjálfri gíslatökunni. trinity Þjónar svo sem litlum tilgangi öðrum en þeim að monta sig af nákvæmnis-vinnunni. Það er líka bara allt í lagi.
Affleck er þó alltaf jafn flatur sem leikari trinity og mikil synd er að hann skuli ekki fá einhvern flinkari í aðalhlutverkið. Nú þegar hann hefur sannað sig sem frábær leikstjóri ætti hann að halda sig þeim megin vélar. Argo er hins vegar það þrælspennandi og vel gerð að við fyrirgefum leikaranum Ben Affleck stirðleikann. Svei mér þá ef manni er ekki bara farið að þykja eilítið vænt um hann.
Þessi færsla var birt þann 16.11.2012 at 15:28 og er flokkuð undir Fréttablaðið , Gagnrýni . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response , or trackback from your own site.
Senda mér tilkynningar í tölvupósti þegar nýjar færslur trinity berast.
%d bloggers like this:
No comments:
Post a Comment